P2.Pdf คำสั่ง

โครงสร้าง assembly

คำสั่ง

LIST P = 16F84

ERRORLEVEL -302

#INCLUDE P16F84.INC

R1 EQU 0X0C

R2 EQU 0X0D

ORG 0X00

BSF STATUS,RP0

CLRF TRISB

BCF STATUS,RP0

CLRF PORTB

LOOP BSF PORTB,0

CALL DELAY

BCF PORTB,0

CALL DELAY

GOTO LOOP

DELAY MOVLW 0XFF

MOVWF R1

MOVWF R2

DEC1 DECFSZ R1

GOTO DEC1

DEC2 DECFSZ R2

GOTO DEC1

RETURN

__CONFIG _XT_OSC & _PWRTE_OFF & _WDT_OFF & _CP_OFF

;Crystal Oscillator,Power-up Timer OFF

;Watch Dog Timer OFF,Code Protect OFF

__IDLOCS 2000

END 

โครงสร้างโปรแกรมภาษาต่อไปนี้

โครงสร้างโปรแกรมภาษาต่อไปนี้

1.โครงสร้างของโปรแกรมปาสคาล
       โครงสร้างของโปรแกรมประกอบด้วยการตั้งหัวเรื่อง โดยการตั้งชื่อของโปรแกรมขึ้นเองในบรรทัดแรกด้วยคำว่า PROGRAM MyfirstProgram คำว่าBEGIN เป็นส่วนที่แสดงจุดเริ่มต้นของโปรแกรม ในทางตรงกันข้าม END. แสดงว่าเป็นส่วนของโปรแกรมที่สิ้นสุดการทำงาน และเมื่อจั่วหัวโปรแกรมจะตามด้วยชื่อโปรแกรมที่เรา
ตั้งเอง แล้วตามด้วยเครื่องหมาย ; สรุปได้ว่าโครงสร้างของโปรแกรมเป็นดังนี้ ในขั้นแรก ไปดูโครงสร้างของการเขียน pascal กันค่ะ

โครงสร้าง pascal

program ...; var ... begin end.

2.โครงสร้างโปรแกรมภาษาซี

ประกอบด้วย

ส่วนประมวลผลก่อน ( Preprocessor )
เป็นส่วนที่บอกให้ตัวแปรภาษาทำส่วนนี้ก่อน

ส่วนประกาศตัวแปรส่วนกลาง ( Type definitions )
เป็นส่วนประกาศตัวแปรส่วนกลาง เพื่อให้ฟังก์ชันสามารถเรียกใช้ได้ 
 

ส่วนต้นแบบฟังก์ชัน ( Function prototypes )
เป็นส่วนที่ประกาศให้รู้ว่าในโปรแกรมมีฟังก์ชันใดบ้าง 
 

ส่วนฟังก์ชันหลัก ( Functions )
ฟังก์ชันที่ต้องมีในโครงสร้างคือ ฟังก์ชัน main() โดยในฟังก์ชันจะประกอบด้วยตัวคำสั่ง 
 

ส่วนฟังก์ชันอื่น ๆ 
ฟังก์ชันในส่วนนี้จะมีหรือไม่ก็ได้ ขึ้นอยู่กับความสามารถของโปรแกรม โดยในฟังก์ชันจะประกอบด้วยตัวคำสั่ง

3.ภาษาเบสิก

                

            ภาษาเบสิก ( Basic ย่อมาจาก Beginners All - purpose Symbolic Instruction Code)เป็นภาษาที่ง่ายต่อการเรียนรู้พัฒนาโดย Dartmouth Collage แนะนำโดย John Kemeny และ Thomas Krutz ในปี 1965 เป็นภาษาที่ใช้ง่าย และติดตั้งอยู่บนเครื่องไมโครคอมพิวเตอร์ส่วนมาก ใช้สำหรับ ผู้เริ่มต้นศึกษาการเขียนโปรแกรม และได้มีการพัฒนาอย่างต่อเนื่องจากภาษา BASIC, QBASIC ปัจจุบันเป็น Visual BASIC เป็นที่นิยมใช้กันอย่างแพร?หลาย สามารถประยุกต์ใช้งานได?ทั้งทางวิทยาศาสตร์และทางธุรกิจ

          ตัวอย่างการเขียนโปรแกรมด้วยภาษา BASIC

                    CLS

                    PRINT “PLEASE ENTER A NUMBER”

                    INPUT NUMBER

                    DO WHILE NUMBER <> 999

                    SUM = SUM + NUMBER

                    vCOUNTER = COUNTER + 1

                    PRINT “PLEASE ENTER THE NEXT NUMBER”

                    INPUT NUMBER

                    LOOP

                    AVERAGE = SUM/COUNTER

                    PRINT “THE AVERAGE OF THE NUMBER IS”; AVERAGE

                    END

4.โครงสร้าง assembly

           คำสั่งในภาษาแอสแซมบลี แบ่งออกเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกกำหนดการทำงาน เรียกว่า OP-CODE (Operation Code) ส่วนที่สองเรียกว่า Operand มีหน้าที่กำหนดเกี่ยวกับข้อมูล
OP-CODE อยู่ในไบท์แรกของคำสั่งภาษาแอสแซมบลีแทนด้วยตัวอักษร ส่วนภาษาเครื่องแทนด้วยเลขฐาน 2 สองบิทแรก ในไบท์นี้เป็นตัวกำหนดความยาวของคำสั่งนั้นด้วย
เมื่อดูเฉพาะบิทที่ 0 และ 1 จะบอกความยาวของคำสั่งนั้น ๆ ได้ดังนี้
บิท 0 1 ความยาว ชนิด 0 0
0 1
1 0
1 11 HW
2 HW
2 HW
3 HWRR
RX
RS / SI / S / RX
SS วิธีช่วยจำ
- เอาเลขในบิทที่ 0 และ 1 รวมกันแล้วบวกอีก 1 จะเป็นความยาวของคำสั่งนั้น ๆ มีหน่วยเป็น HW ดังนี้
0 + 0 + 1 = 1 HW
0 + 1 + 1 = 2 HW
1 + 0 + 1 = 2 HW
1 + 1 + 1 = 3 HW
Operand เป็นตัวกำหนดเกี่ยวกับข้อมูล อาจจะเป็นข้อมูลเอง (Immediate Operand) หรือ อาจจะกำหนดตำแหน่งของข้อมูลด้วยหมายเลขรีจิสเตอร์ หรือกำหนดตำแหน่งของข้อมูลในหน่วยความจำของระบบ จากลักษณะของ Operand นี้ แบ่งชนิดของคำสั่งได้เป็น 6 ประเภท คือ
1. RR (Register to Register) Operand ทั้งสองเป็นรีจิสเตอร์
2. RX (Register to Index Storage) Operand ตัวแรกอยู่ในรีจิสเตอร์ ตัวที่สองอยู่ในหน่วยความจำของระบบ กำหนดตำแหน่งโดยใช้ Base register บวก Index Register บวกกับ displacement
3. SS (Storage to Storage) Operand ทั้งสองอยู่ในหน่วยความจำของระบบ กำหนดตำแหน่งโดยใช้ Base register บวกกับ displacement
4. SI (Storage and Immediate) Operand ตัวแรกอยู่ในหน่วยความจำของระบบ ตัวที่สอบเป็นข้อมูลโดยตรง (Immediate) ซึ่งยาว 1 ไบท์ และเก็บอยู่ภายในตัวคำสั่งนั้นเลย
5. RS (Register to Storage) Operand สองตัวแรกอยู่ในรีจิสเตอร์ ตัวหลังสุดอยู่ในหน่วยความจำของระบบ
6. S (Storage) Operand มีอยู่ตัวเดียวอยู่ในหน่วยความจำของระบบ การกำหนดตำแหน่งของข้อมูล
การกำหนดตำแหน่งของข้อมูล เพื่อเรียกข้อมูลออกมาใช้นั้น ถ้าข้อมูลอยู่ในรีจิสเตอร์ กำหนดด้วยหมายเลของรีจิสเตอร์ รีจิสเตอร์ที่เก็บข้อมูลไว้ได้แก่ รีจิสเตอร์สำหรับใช้งานทั่วไป (หมายเลข 0 – 15 ) รีจิสเตอร์สำหรับควบคุม (หมายเลข 0 – 15) รีจิสเตอร์สำหรับเลขทศนิยม (หมายเลข 0, 2, 4 และ 6)
โปรแกรม จะถูกเก็บไว้ในหน่วยความจำ ซึ่งอยู่ในรูปแบบของเลขไบนารี่ที่เรียกว่าภาษา Machine ซึ่งเป็นภาษาที่สามารถ ติดต่อให้คอมพิวเตอร์ เข้าใจได้ ภาษา Machine นี้จะจัดให้อยู่ในรูปแบบที่เป็นเลขฐานสิบหก (HEX) เช่น คำสั่ง 8 บิต 11101011B (B-ไบนารี่) เขียนได้เป็น 0EBH(H-ฐานสิบหก) แต่ก็เป็นการที่จะเข้าใจความหมาย ได้ยากในการใช้งาน การที่จะทำความเข้าใจภาษา Machine จะมีการใช้สัญลักษณ์ (Symbols) ที่เรียกว่า Mnemonics เพื่อแทนความหมายของคำสั่ง เช่น MOV A,#67H หมายความว่านำข้อมูลค่าคงที่ 67H ไปเก็บไว้ใน reg. A) โปรแกรมที่เขียนด้วยรหัส Mnemonics เรียกว่า ภาษา Assembly และก่อนที่จะให้ CPU ทำงานตามโปรแกรมที่เขียนด้วยภาษา Assembly ได้ แต่ต้องเปลี่ยนให้เป็นภาษา Machine ก่อน โดยใช้ โปรแกรมแอสเซมเบลอร์
Flowchart โฟว์ชาร์ต
โฟว์ชาร์ตใช้แสดงลักษณะและอัลกอริทึมของโปรแกรมในรูปแบบผังกราฟที่เหมาะสม เป็นการลำดับงานแบบเป็นขั้นตอน โฟว์ชาร์ต มีความสำคัญมากในการทำ Program-Debugging ซึ่งสามารถใช้ทำความเข้าใจอัลการิทึมที่แท้จริงของผู้เขียนโปรแกรม สำหรับผู้อื่นได้ดี และไม่เกิดการซ้ำซ้อนในการเขียนโปรแกรม เช่น
ถ้าข้อมูลอยู่ในหน่วยความจำของระบบ การกำหนดตำแหน่งของข้อมูลเพื่อเรียกข้อมูลออกมานั้นทำได้โดยใช้รีจิสเตอร์ สำหรับใช้งานทั่วไปเข้าช่วยเก็บค่าต่าง ๆ ที่จะคำนวณตำแหน่งที่แท้จริงของข้อมูลค่าต่าง ๆ ที่เก็บไว้ได้แก่
1. Base Address เก็บไว้ใน 24 บิทของรีจิสเตอร์ กำหนดหมายเลขด้วย B Field (4 บิท) ในคำสั่ง เป็นตำแหน่งที่กำหนดจุดเริ่มต้นของโปรแกรม จะต้องกำหนดค่าให้ก่อนที่จะ Execute ซึ่งขึ้นอยู่กับที่ว่างในหน่วยความจำขณะนั้น
2. Displacement เก็บไว้ใน 12 บิทของคำสั่ง หรือ D Field จะกำหนดตำแหน่งของคำสั่งอ้างอิงกับจุดเริ่มต้นของโปรแกรม กำหนดได้ถึง 4095 ไบท์ ( 2 กำลัง 12 - 1 ซึ่ง 12 ก็คือจำนวนบิทของเลขฐาน 2) จึงใช้ชี้ตำแหน่งได้ 4096 ไบท์ คือ displace จาก Base 0 – 4095 ไบท์
ตำแหน่งที่แท้จริง = ค่าใน Base Register + Displacement
เหตุผลที่ต้องกำหนดตำแหน่งที่ในหน่วยความจำของระบบด้วย Base & Displacement ก็เพราะคอมพิวเตอร์ทำงานในสภาพ Multiprogramming จะมีโปรแกรมหลายโปรแกรมอยู่ในหน่วยความจำพร้อม ๆ กัน โปรกแรกมที่จะนำเข้ามาในระบบจะต้องสามารถย้ายตำแหน่งไปมาได้ (Relocate) โปรแกรมที่เข้ามาจะกำหนดตำแหน่งใหม่ได้เสมอ และคำสั่งที่ใช้วิธีนี้ความยาวของคำสั่งจะสั้นกว่าการกำหนดตำแหน่งโดยตรง 

ตัวอย่าง source code
*********** BASIC CODE *************
loop:
high portb.0
pause 100
low portb.0
pause 100
goto loop
end ********* ASM CODE *************
LIST P = 16F84
ERRORLEVEL -302
#INCLUDE P16F84.INC
R1 EQU 0X0C
R2 EQU 0X0D

ORG 0X00
BSF STATUS,RP0
CLRF TRISB
BCF STATUS,RP0
CLRF PORTB

LOOP BSF PORTB,0
CALL DELAY

BCF PORTB,0
CALL DELAY

GOTO LOOP

DELAY MOVLW 0XFF
MOVWF R1
MOVWF R2
DEC1 DECFSZ R1
GOTO DEC1
DEC2 DECFSZ R2
GOTO DEC1
RETURN
__CONFIG _XT_OSC & _PWRTE_OFF & _WDT_OFF & _CP_OFF
;Crystal Oscillator,Power-up Timer OFF
;Watch Dog Timer OFF,Code Protect OFF
__IDLOCS 2000
END 

5. โครงสร้างโปรแกรมภาษาจาวา 

public class ชื่อคลาส
{
      public static void main(String[] agrs)
     {
          ประโยคคำสั่งต่างๆ ของโปรแกรม;
          ..................................................;
     }
}

ตัวอย่างโปรแกรมภาษาจาวา
ไฟล์ Example.java
class Example
{
     public static void main(String[] args)
    {
          String dataname = “Java Language“;
          System.out.println(“My name is OAK“);
          System.out.println(“OAK is a “ + dataname +“. “);
     }
}

6.ภาษาโคบอล 

ภาษาโคบอล (COBOL programming language) เป็นภาษาโปรแกรมระดับสูงภาษาหนึ่งที่อยู่มาอย่างยาวนาน COBOL ย่อมาจาก Common Business Oriented Language เป็นภาษาที่นิยมนำไปใช้ทางธุรกิจ ถูกพัฒนาขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1959 โดยนักคอมพิวเตอร์กลุ่มหนึ่งที่เรียกตัวเองว่า Conference on Data Systems Languages (CODASYL) และตั้งแต่ปี ค.ศ. 1959 ภาษาโคบอลมีการแก้ไขและปรับปรุงอยู่ตลอด ดังนั้น เพื่อขจัดปัญหาความแตกต่างของตัวภาษาโคบอลในแต่ละเวอร์ชัน สถาบันมาตรฐานแห่งชาติอเมริกัน (ANSI) จึงได้พัฒนามาตรฐานกลางขึ้นมาในปี ค.ศ. 1968 เป็นที่รู้จักกันในนามของ ANS COBOL ต่อมาเมื่อ ปี ค.ศ. 1974 ทาง ANSI ได้นำเสนอ ANS COBOL รุ่นใหม่ที่มีคุณสมบัติที่ดีกว่ารุ่น 1968 และในปี ค.ศ. 1985 ANSI ก็นำเสนออีกรุ่นหนึ่งที่มีคุณสมบัติมากกว่ารุ่นปี 1974

รูปแบบภาษาโคบอลแบ่งออกเป็น 4 ดิวิชั่น คือ

1.             Identification division การกำหนดชื่อโปรแกรมและชื่อผู้เขียน

2.             Environment division การอธิบายเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์

3.             Data division การอธิบายเกี่ยวกับการประมวลผลข้อมูล

4.             Procedure division การอธิบายเกี่ยวกับขั้นตอนการประมวลผล

                                                                       จบครับ

ระบบเลขฐาน ต่างๆๆ

1.ตารางเลขฐาน

ฐานสิบ	ฐานสอง	ฐานแปด	ฐานสิบหก
0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15	0000 0000 0000 0001 0000 0010 0000 0011 0000 0100 0000 0101 0000 0110 0000 0111 0000 1000 0000 1001 0000 1010 0000 1011 0000 1100 0000 1101 0000 1110 0000 1111	0 1 2 3 4 5 6 7 10 11 12 13 14 15 16 17	0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 A B C D E F
16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31	0001 0000 0001 0001 0001 0010 0001 0011 0001 0100 0001 0101 0001 0110 0001 0111 0001 1000 0001 1001 0001 1010 0001 1011 0001 1100 0001 1101 0001 1110 0001 1111	20 21 22 23 24 25 26 27 30 31 32 33 34 35 36 37	10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 1A 1B 1C 1D 1E 1F

2.การแปลงเลขฐานอื่นๆ เป็น ฐาน 10

         1.  111100101₂ = 511                                           

               2.  2FBC₁₆ = 12043 

               3.  286₈ = 192

3 .เลขฐานสิบเป็นฐานใดๆ

1. 031 = 11001₂

2. 031 = 19₁₆

3. 031 = 31₈

โครงสร้างระบบคอมพิวเตอร์ และโครงสร้างของระบบปฏิบัติการ

ใบงานที่ 9
โครงสร้างระบบคอมพิวเตอร์ และโครงสร้างของระบบปฏิบัติการ

1.การขัดจังหวะ หรือการอินเตอร์รัปต์ หมายถึงอะไร จงอธิบาย

=การติดต่อเพื่อรับส่งข้อมูลกันระหว่างอุปกรณ์ภายนอกต่างๆของคอมพิวเตอร์ เช่น จอภาพ, แป้นพิมพ์เครื่องพิมพ์, เม้าส์ และอื่ นๆ กับ ไมโครโปรเซสเซอร์ ซึ่งจะมีการติดต่อกันอยู่เสมอๆ

2.จงเปรียบเทียบการอินเตอร์รัปต์ กับการดำเนินชีวิตของมนุษย์โดยทั่วไป ว่ามีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร

      =การติดต่อเพื่อรับส่งข้อมูลในระบบคอมพิวเตอร์ก็เหมือนกันกับการดำรงชีวิตของมนุษย์ในแต่ละวัน มนุษย์จะติดต่อสื่อสารกันในชีวิตประจำวัน ไม่ว่าจะเป็น ติดต่อกันเพื่อทำการค้าขาย พูดคุยกัน อย่างนี้เป็นต้น

3.สาเหตุที่การป้องกันฮาร์ดแวร์ มีบทบาทสำคัญต่อระบบปฏิบัติการที่รองรับหลายๆ งาน อยากทราบว่าเป็นเพราะอะไร จงอธิบาย

=เพื่อป้องกันการเรียกใช้อุปกรณ์รับ-ส่งข้อมูลแบบผิด ๆ หรืออ้างอิงตำแหน่งในหน่วยความจำที่อยู่ในส่วนของระบบปฏิบัติการ หรือไม่คืน การควบคุมซีพียูให้ระบบซึ่งมีการกำหนดว่าคำสั่งเรียกใช้อุปกรณ์รับ-ส่งข้อมูลเป็นคำสั่งสงวน (Privileged Instruction) ผู้ใช้ไม่สามารถเรียกใช้อุปกรณ์เองได้ ต้องให้ระบบปฏิบัติการเป็นผู้จัดการให้

4.จงเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างโหมดการทำงานของผู้ใช้ กับโหมดการทำงานของระบบมาให้พอเข้าใจ

=ผู้ใช้ก็จะทำงานเหมือนกับคอมพิวเตอร์ เราจะรับข้อมูลจาก ตา หู จมูก ปาก แล้วก็สมองจะทำการประมวลผลสิ่งที่เราดู ได้ยิน ได้กลิ่น หรือรับรส แล้วก็จะแสดงจากทางอาการหรือคำพูด ก็เหมือนคอมพิวเตอร์ที่รับข้อมูลจากเมาส์ คีย์บอร์ด แล้ว CPU ก็ทำการประมวลผล จากนั้นก็แสดงผลในรูปของเสียงหรือภาพ

5.ระบบปฏิบัติการจะมีการป้องกันอินพุต และเอาท์พุตอย่างไร จงอธิบาย

      =กลไกในการอ้างอิงหน่วยความจำหลัก ป้องกันกระบวนการให้ใช้หน่วยความจำหลักได้แต่ในส่วนของกระบวนการนั้นเท่านั้น เช่น การไม่อนุญาตให้ผู้ใช้ระบบทำการรับส่งข้อมูลเองโดยตรง เพื่อป้องกันความผิดพลาดในการใช้งานของอุปกรณ์รับส่งข้อมูล

6.ระบบปฏิบัติการจะมีการป้องกันหน่วยความจำอย่างไร จงอธิบาย

      =กลไกในการอ้างอิงหน่วยความจำหลัก ป้องกันกระบวนการให้ใช้หน่วยความจำหลักได้แต่ในส่วนของกระบวนการนั้นเท่านั้น

7.ระบบปฏิบัติการจะมีการป้องกันซีพียูอย่างไร จงอธิบาย

=ระบบต้องมีการป้องกัน ความผิดพลาดที่เกิดจากกระบวนการหนึ่งไปกระทบอีกกระบวนการหนึ่ง โดยสร้างกลไกบางอย่างเพื่อป้องกันแฟ้มข้อมูล, หน่วยความจำส่วนหนึ่งหรือหน่วยประมวลผลกลาง

8.โครงสร้างของระบบปฏิบัติการประกอบด้วยกี่ส่วน อะไรบ้าง

=ระบบปฏิบัติการประกอบด้วย 2 ส่วน คือ
1. เคอร์เนล (Kernel) หมายถึง ส่วนกลางของระบบปฏิบัติการ ซึ่งเป็นส่วนแรกที่ถูกเรียกมาใช้งาน และจะฝังตัวอยู่ในหน่วยความจำหลักของระบบ ดังนั้นเคอร์เนลจึงต้องมีขนาดเล็ก โดยเคอร์เนลจะมีหน้าที่ในการติดต่อ และควบคุมการทำงานของฮาร์ดแวร์ และโปรแกรมใช้งาน (Application Programs)
2.โปรแกรมระบบ (System Programs) คือ ส่วนของโปรแกรมการทำงานของระบบปฏิบัติการ ซึ่งมีหน้าที่ติดต่อกับผู้ใช้ และผู้จัดการระบบ เช่น Administrator

9.ในการจัดการกับโปรเซส ระบบปฏิบัติการจะมีกิจกรรมใดบ้างที่ต้องรับผิดชอบ

=การจัดการงานที่เราจะทำการประมวลผล ไม่ว่าจะเป็นการประมวลผลแบบการแบ่งเวลา หรืออื่นๆ โดยแต่ละโปรเซสจะมีการกำหนดการใช้ทรัพยากรที่แน่นอน

10.ในการจัดการกับหน่วยความจำ ระบบปฏิบัติการจะมีกิจกรรมใดบ้างที่ต้องรับผิดชอบ

=การจัดการหน่วยความจำจัดเป็นหน้าที่หนึ่งของระบบปฏิบัติการ หน่วยความจำนี้เป็นองค์ประกอบหนึ่งในการพิจารณาขีดความสามารถของเครื่องคอมพิวเตอร์ด้วย  กล่าวคือถ้าหากคอมพิวเตอร์มีความจำมาก  นั้นหมายถึงขีดความสามารถในการทำงานก็จะเพิ่มขึ้นโปรแกรมที่มีสลับซับซ้อนและมีสมรรถนะสูง มักจะเป็นโปรแกรมที่ต้องการหน่วยความจำสูง แต่ก็เป็นที่ทราบแล้วว่าหน่วยความจำมีราคาแพง ดังนั้นระบบปฏิบัติการที่ดีจะต้องมีการจัดการหน่วยความจำที่มีอยู่จำกัด ให้สามารถรองรับงานต่างๆ ที่จำเป็นต้องใช้หน่วยความจำจำนวนมากได้

11.ในการจัดการกับแฟ้มข้อมูล ระบบปฏิบัติการจะมีกิจกรรมใดบ้างที่ต้องรับผิดชอบ

=เป็นการทำงานของระบบปฏิบัติการโดยทำหน้าที่ในการโอนถ่ายข้อมูลลงไปจัดเก็บในอุปกรณ์บันทึกข้อมูล

12.ในการจัดการกับอุปกรณ์อินพุต/เอาต์พุต ระบบปฏิบัติการจะมีกิจกรรมใดบ้างที่ต้องรับผิดชอบ

=ระบบปฏิบัติการมีหน้าที่ในการรับข้อมูล และแสดงข้อมูลผ่านทางอุปกรณ์ต่างๆ โดยข้อมูลที่ส่งไปยังอุปกรณ์เหล่านี้ จะผ่านสายส่งข้อมูล

13.ในการจัดการกับหน่วยความจำสำรอง เช่น ดิสก์ ระบบปฏิบัติการจะมีกิจกรรมใดบ้างที่ต้องรับผิดชอบ

=ระบบปฏิบัติการทำหน้าที่โอนถ่ายข้อมูลไปจัดเก็บในอุปกรณ์บันทึกข้อมูล

14.จงสรุปงานบริการของระบบปฏิบัติการมาพอเข้าใจ

=ระบบปฏิบัติการจะเป็นเหมือนตัวกลางที่เชื่อมต่อระหว่างคอมพิวเตอร์กับผู้ใช้งาน จะรับข้อมูลทางเมาส์หรือคีย์บอร์ด จากนั้นจะส่งไปยัง CPU เพื่อให้ประมวลผลออกมา แสดงผลจะอยู่ในรูปของเสียงหรือภาพ

15.ในการติดต่อระหว่างโปรเซสกับระบบปฏิบัติการ จะเกี่ยวข้องกับกลุ่มงานใดบ้าง จงอธิบาย

=สถานะของโปรเซส (Process Status)ก็จะมี  สถานะเริ่มต้น (New Status) ,สถานะพร้อม (Ready Status) ,สถานะรัน (Running Status),สถานะรอ (Wait Status),สถานะบล็อก (Block Status)และสถานะสิ้นสุด (Terminate Status)

การใช้งาน layer mask